Բուժառուն՝ արական սեռի, 60 տարեկան
Գանգատներ՝ ընդհանուր թուլություն, բութ ցավեր էպիգաստրալ և աջ ենթակողային շրջաններում։
Անամնեզում բուժառուի մոտ 2.5 ամիս առաջ ի հայտ են եկել վերոհիշյալ գանգատները։ Վերջինիս կապակցությամբ հիվանդը դիմել է բժշկի, ամբուլատոր կարգով հետազոտվել է։ Կատարված ՀՇ քննությամբ հայտնաբերվել են ենթաստամոքսային գեղձի կեռաձև կտրուճի շրջանում ոչ հոմոգեն, ոչ հստակ գոյացություն, հարպանկրեատիկ և պանկրեատոդուոդենաալ շրջանի մեծացած, փոփոխված ավշահանգույցներ։
Գոյացության բնույթը պարզելու նպատակով ուռուցքաբանի կողմից ցուցվել է բիոպսիա։ Բուժառուն զննվել է ինտերվենցիոն ռադիոլոգի կողմից, կատարվել է ՈՒՁՀ քննություն։ Քանի որ գոյացությունը լիարժեք վիզուալիզացվել է ՈՒՁՀ քննությամբ, որոշվել է կատարել ասեղային տրեպանացիոն բիոպսիա ՈՒՁՀ ուղղորդմամբ։
Տեղային անզգայացման պայմաններում կատարվեց ենթաստամոքսային գեղձի կեռաձև կտրուճի շրջանի գոյացության ասեղային տրեպանացիոն բիոպսիա՝ ՈՒՁՀ ուղղորդմամբ։
Պաթոհյուսվածաբանական քննությամբ հայտնաբերվեցին փափուկ հյուսվածքներ, լիմֆոիդ հյուսվածքի ֆրագմենտներ, հավանաբար ավշահանգույցի տեղամաս։ ՈՒռուցքային ախտահարման նշաններ տվյալ նյութում չհայտնաբերվեցին։
Հաշվի առնելով կլինիկո-ռադիոլոգիական տվյալները, որոշվեց կատարել կրկնակի բիոպսիա։ Վերջինս ևս կատարվեց տեղային անզգայացման պայմաններում, ՈՒՁՀ ուղղորդմամբ, սակայն այս անգամ պանկրեասի կեռաձև կտրուճի շրջանի գոյացություն հասնելու համար ընտրվեց տրանսպանկրեատիկ մուտք։
Բիոպտատն ուղարկվեց պաթոհյուսվածքաբանական հետազոտության, ըստ որի այս անգամ ևս չէին հայտնաբերվել ուռուցքային ախտահարման հավաստի նշաններ։
Միջամտությունն իրականացվեց ընդհանուր անզգայացման պայմաններում։ Կատարվեց որովայնի խոռոչի ռևիզիա և ներվիրահատական ՈՒՁՀ քննություն։ Վիզուալիզացվեցին մեծացած, փոփոխված ավշահանգույցներ հարստամոքսային, հարպանկրեատիկ և պարակավալ շրջաններում։ Ենթաստամոքսային գեղձը ևս փոփոխված էր:
Որոշվեց կատարել լիմֆատիկ հանգույցների էքսցիզիոն բիոպսիա։ Հաշվի առնելով ավշահանույցների տեղակայումը, հատելով ստամոքս-հաստաղիքային կապանը՝ մուտք գործվեց ճարպոնածոց, կատարվեց ստամոքսի հետին պատի անջատում ենթաստամոքսային գեղձի առաջային մակերեսից և 12-մատնյա աղու մոբիլիզացիա ըստ Կոխերի։ Ամբողջովին մերկացվեց ստորին սիներակը, որի շուրջ հայտնաբերվեցին փոփոխված ավշահանգույցներ։ Հեռացվեցին թվով 2 ավշահանգույցներ՝ համապատասխանաբար հարպանկրեատիկ և պարակավալ շրջաններից։ Պրեպարատներն ուղարկվեցին պաթոհյուսվածաբանական քննության։
Քանի որ բուժառուի մոտ առկա էր նաև նախկինում կրած վիրահատություններից հետո առաջացած հետվիրահատական վենտրալ ճողվածք, միջամտության ավարտին կատարվեց նաև ճողվածքահատում, որովայնի առաջային պատի պլաստիկա պոլիպրոպիլենային ցանցով։
Հետմիջամտական ընթացքն անցավ հարթ, առանց բարդությունների։ Բուժառուն կլինիկայում անցկացրել է 4 օր, ստացել է ցավազրկող, հակաբիոտիկային, ինֆուզիոն և տրանսֆուզիոն թերապիա։
Օրեր անց ստացվեցին պրեպարատների պաթոհյուսվածաբանական քննության արդյունքները։
Հյուսվածաբանական պատկերը և իմունոհիստոքիմիական հետազոտության արդյունքները համատեղելի են Կաստլմանի հիվանդության հիալինաանոթային տարբերակի ժամանակ դիտվող փոփոխությունների հետ։
Կաստլմանի հիվանդությունը (ավշահանգույցների անգիոֆոլիկուլյար հիպերպլազիա) համարվում է հազվագյուտ բարորակ լիմֆոպրոլիֆերատիվ հիվանդություն, որն արտահայտվում է ավշային հանգույցների մեծացմամբ։
Բուժառուն ուղեգրվել է արյունաբանի մոտ հետագա բուժումն իրականացնելու նպատակով։