Արգանդի միոման (ֆիբրոիդ հանգույց) գնդաձև բարորակ ուռուցքային գոյացություն է, որը ձևավորվում և մեծանում է արգանդի պատի ներսում: Սա հիմնականում առաջանում է նախքան դաշտանադադարը: Սովորաբար հանդիպում են տարբեր չափերի մի քանի ֆիբրոիդներ: Դրանց առաջացման պատճառներն անհայտ են:
Արգանդի միոման առաջացնում է ցավ, ճնշում կամ անբնական դաշտանային արյունահոսություն: Հնարավոր է առաջանա դաշտանի ծավալի, տևողության կամ հաճախության մեծացում: Միոման մեծ չափերի պատճառով կարող է ճնշում գործադրել միզապարկի կամ ուղիղ աղիքի վրա:
Մեծ չափերի միոման հնարավոր է բժիշկն ախտորոշի ֆիզիկալ զննության ընթացքում, սակայն մեծ մասամբ այն ախտորոշվում է ուլտրաձայնային հետազոտությամբ (ՈւՁՀ): Որոշ դեպքերում՝ բուժումը պլանավորելիս բժիշկն օգտագործում է նաև ՄՌՇ (մագնիսառեզոնանսային շերտագրում), որպեսզի ավելի մանրամասն տեղեկություն ստանա և գնահատի հիվանդությունը:
Այժմ հասանելի են արգանդի միոմայի բուժման տարբեր մեթոդներ, ներառյալ այնպիսիք, որոնք թույլ են տալիս պահպանել արգանդը: Բուժման մեթոդի ընտրությունը կախված է պացիենտի տարիքից և այն բանից, թե երեխա պլանավորելու է հետագայում:
Արգանդը չպահպանող բուժական մեթոդը հիստերէկտոմիան է, որը արգանդի վիրահատական հեռացումն է:
Արգանդը պահպանող բուժական մեթոդներն են միոմայի վիրահատական հեռացումը՝ միոմէկտոմիա և ԻՌ մեթոդը, որը կոչվում է արգանդային զարկերակների էմբոլիզացիա (կամ՝ Արգանդի ֆիբրոիդների էմբոլիզացի՝ UFE): Այս միջամտության արդյունքում միոման արյունամատակարարող զարկերակի միջով արգելակվում է միոմայի արյան մատակարարումը:Հետագայում հնարավոր է պահանջվի նաև հորմոնային թերապիա:
նյութի աղբյուրը՝ cirse.org
թարգմանությունը` irg.am